Grande finale! De allerlaatste therapiedag (10B).

De therapiedag van vandaag kunnen we gerust een Grande Finale noemen. Gisteren moest de therapiesessie op het water afgebroken worden. Er was nog 45 minuten te gaan maar dolfijn Bonnie had er geen zin in. En als de dolfijn er geen zin in heeft dan is er geen therapie mogelijk - dat is de opvatting van het CDTC en daar houden ze zich strikt aan.

De teleurstelling van gisteren is vandaag omgezet naar een feeststemming. Stijn mocht nog ruim een uur zwemmen. En dan niet met één dolfijn maar in totaal met alle zes dolfijnen! Het therapiecentrum is in weekend meestal gesloten - alleen voor trainingsdoeleinden of inhaalsessies zijn ze open. Dat maakt dat er veel meer tijd is voor van alles en dat komt Stijn ten goede.

Eerst was er de sessie met Markus en dolfijn Kanao, later kwam dolfijn Sami er ook nog bij. Op een ander dock is er genoten van dolfijnen Bonnie, Chabelita, Rintinha en Nubia. Om de bezetting compleet te maken waren er ook nog vier dolfijntrainsters bij. 

Hieronder een aantal foto's en filmpjes - ze spreken voor zich met als uitsmijter de springende dolfijn.

Tevredenheid was er volop na zo'n fijne inhaalsessie. Van alle mensen van het CDTC die aanwezig waren hebben we afscheid genomen. Als laatste natuurlijk van Markus. We kijken terug op een geslaagde therapie met een echte grande finale!

De huurauto wordt gebracht of wordt Hans opgehaald?

De therapie van vandaag is afgebroken (zie het eerdere blog van vandaag). Misschien mogen we morgen - zaterdag - nog een gedeelte inhalen maar dat is niet zeker. We wachten in het Sea Aquarium op Markus die ons daarover gaat informeren. 

In de tussentijd kunnen wij (Sonja, Stijn en Hans) gaan lunchen. De lunch in het Sea Aquarium is besteld maar het duurt erg lang voordat er iets komt. Te lang voor Hans want om 13.00 uur wordt de auto gebracht. Hans gaat terug naar Bon Bini Seaside Resort om de auto in ontvangst te nemen en Elvis te ontmoeten.

Rond 13.00 uur komt er een witte Ford Escape aanrijden. Mooie auto hoor! Hans maakt de deur open en vraagt aan de bestuurder Elvis? Nee, neef van Elvis. De man met een postuur dat qua lengte en breedte een auto als de Ford Edge absoluut nodig heeft, legt uit dat Elvis bij de garage is. Hij zegt, stap maar in dan rijden we naar Elvis.

We rijden weg en binnen een kwartier stoppen we in een straat waar ik geen garage kan ontdekken. De man stapt uit zonder de motor uit te zetten en rammelt aan een hekwerk. Hans kijkt door het hekwerk en ziet iemand aan een auto werken en voor de rest een ongelooflijke rotzooi.  

Elvis komt er aan en we lopen om de auto heen voor de eventuele beschadigingen. Een huurformulier wordt ingevuld en Hans rekent af. We hebben een auto voor het weekend!

Hans wil voor het wegrijden de spiegels en de stoel goed instellen. De spiegels goed zetten lukt wel maar hoe gaat die bestuurdersstoel vooruit? Het is een Amerikaanse auto dus alles gaat elektrisch met knopjes. En de stoel moet echt verzet worden. Ik kom tot de pedalen circa 30 centimeter tekort!

Elvis legt de stoel uit en ik rijd weg. Maar zonder navigatie want die zit er niet in en op de telefoon staat de mobiele data uit. Enfin, met een beetje geluk wordt de terugweg gevonden. Oh ja, de auto rijdt erg fijn. Daar gaan we nog veel plezier van hebben!

De laatste therapiedag (10A) en evaluatie

Dag 10 van de therapie - de allerlaatste. Die begon goed maar moest helaas worden afgebroken. Dolfijn Bonnie had er geen zin in vandaag. Vaste regel bij het CDTC is dat de dolfijnen er zin in moeten hebben anders gaat het niet door. Ook in verband met de veiligheid van de deelnemers en het personeel. 

We - en dan met name Stijn - zijn teleurgesteld over dit plotselinge einde van de therapie. Je kunt gerust spreken van een domper. Markus gaat navragen wat de mogelijkheden zijn om morgen nog een afscheid van de dolfijnen te hebben. Maar daarover krijgen we later nog het een ander te horen (Zie verder de blog van 7 mei - Grande Finale).

De afgelopen weken zijn snel voorbij gegaan. 10 sessies in 10 dagen lijkt veel maar zijn voorbij gevlogen. Samen met Emma en Markus hebben we de therapie geëvalueerd. Waar is aan gewerkt? Wat is er geleerd en verbeterd? En waar liggen de beperkingen - in tijd en in mogelijkheden? Ook hebben we hardop nagedacht over een mogelijke volgende therapiereis. 

Aan het eind van de evaluatie komen we allemaal tot de conclusie dat het een leuke, leerzame en fijne therapie is geweest. Tot slotte hebben we een foto gemaakt van ons vijven.

 

Dag allemaal ... tot de volgende keer?

De derde lichting vakantiekaartjes

Op zondag en dinsdag waren er al vakantiekaarten geschreven en gepost. Maar natuurlijk was er nog een aantal mensen vergeten. 

Gisteren na afloop van de therapie nog vier kaarten en postzegels gekocht bij het Sea Aquarium. 

Vandaag hebben Stijn en Hans deze geschreven, beplakt met een mooie postzegel en vervolgens gepost. We zijn weer benieuwd wanneer de kaarten gaan aankomen!

Stijn had zin om de kaarten te posten!

Een auto voor het weekend gehuurd

Aanstaande vrijdag is de laatste dag van de therapie. Daarna gaan we in het weekend het eiland verder ontdekken. Westpunt en het Christoffelpark staan op onze wensenlijst. Maar om daar te komen hebben we wel een auto nodig.

Nu zijn er heel veel auto's te huur op Curaçao - niet zo raar natuurlijk met al die toeristen. Maar wij hebben een auto gehuurd bij een lokale garage/verhuurder (Elvis). Een van de wachtlijstouders (Axel) van stichting Tess is namelijk opgegroeid in Curaçao en heeft daar nog familie en vrienden. Via een vriend van Axel hebben we voor het weekend een dikke Ford Escape gehuurd.

Bon Bini Seaside Resort - een sfeerimpressie

 

Intussen verblijven we al twee weken op Bon Bini Seaside Resort. Met veel plezier want we genieten van een prima verblijfplek. We hebben een prima keuze gemaakt voor dit park. Al was het maar omdat therapiecentrum, winkels en strand dichtbij zijn. 

We zitten er veilig - het hele terrein is ommuurd met prikkeldraad - en er is 24 uur per dag bewaking. Blijkbaar is het nodig want op andere parken schijnen ook zo beveiligd te worden.

De faciliteiten zijn prima; we kunnen koken (doen we soms), de bedden zijn oké en de airco houdt de slaapkamers lekker koel (dat wil zeggen op 24 graden). Buiten is het ook 's nachts circa 30 graden met een gemiddelde luchtvochtigheid van 80%. 

Erg fijn is de grote veranda die aan het vakantiehuis vastzit. Dat vinden ook de vogels die regelmatig op bezoek komen om de broodkruimels op te eten. Overigens komen ze ook vaak binnen om eten te zoeken.

En waar zouden we zijn zonder dit heerlijke zwembad?

Boodschappen doen met de privébus ...

De boodschappen zijn weer bijna op en het wordt tijd om te gaan shoppen. We hadden bedacht dat met zijn vieren te gaan doen op zondag met de boodschappenbus van 10.00 uur. Maar helaas, er komt geen boodschappenbus vandaag: het is 1 mei (dag van de arbeid) en hier een vrije dag. Wat nu?

De security van het resort weet dat de supermarkt wel open is en stelt een bus voor. Hmm … dat zien we niet zo zitten. Maar voordat we het in de gaten hebben zwaait hij al in de verte naar een (taxi)bus. Die komt langsrijden en we kunnen mee. Binnen 15 minuten staan we bij de voordeur van supermarkt Vreugdenhil. We spreken af dat de (taxi)bus ons om 11.00 uur weer ophaalt. Precies op de afgesproken tijd worden we weer opgehaald. Met twee grote volle boodschappentassen.

De (taxi)bus kost ons NAF 6,00 per persoon voor de heen- en de terugrit (dat is ongeveer in totaal € 12,00). Wat een koopje en wat een Caribische service!

De eerste lichting kaarten is geschreven en op de bus gedaan. In zo'n mooie staande brievenbus zoals op de foto. 

We hoefden niet lang te zoeken naar een brievenbus. Aan de voorzijde van het resort stond er een en ondanks de wat mindere staat werd ons verzekerd dat deze nog gewoon in gebruik is. Als je het hebt over duurzaamheid!

We zijn erg benieuwd hoe lang het duurt voordat de kaarten aankomen in Nederland. We denken dat het wel eens twee weken zou kunnen duren ...

IJsje nr. ...

De temperaturen op Curaçao zijn voor ons ongewoon en extreem. Bijna continu rond de 30 graden met een luchtvochtigheid van gemiddeld 80%. Totdat we er aan gewend zijn helpt er maar een paar dingen:

- veel drinken (frisdrank, water)

- zwemmen in het zwembad op het resort

- naar het strand voor de zeewind

- en natuurlijk ijsjes!

Het hoeveelste ijsje dit van Stijn was?

Van alles wat - bijna weekend!

De laatste dag van de eerste therapieweek met van alles wat. 

Workshop prikkelverwerking
Hans begint 's ochtends met een workshop bij het therapiecentrum over prikkelverwerking (sensorische informatieverwerking). In tweetallen (Hans & Suzanne) wordt ervaren hoe het is om een afwijkende / verstoorde prikkelverwerking te hebben. Er zijn diverse systemen van prikkelverwerking en vaak zijn die bij kinderen met een beperking verstoord. 

Onder leiding van een therapeute/logopediste zijn acht verschillende oefeningen gedaan om (een verstoorde) prikkelverwerking te demonstreren. Bijvoorbeeld geblinddoekt worden en dan door een parcours geleid worden door iemand anders. Of proberen een niet zo'n moeilijke som te maken als je een hoofdtelefoon op hebt met keiharde bouwgeluiden.

Een leerzaam uur wat vooral ook weer begrip kweekt voor de moeilijkheden die Stijn kan hebben bij het uitvoeren van taken.

En hoe ging Stijn's therapie vandaag?

Er is duidelijk interactie te zien tussen Sandra (dolfijntrainster), Emma (assistente), Markus (therapeut) en Stijn. Markus is zeer tevreden vandaag - Stijn heeft zijn best gedaan en wat meer laten zien. Het is tijd voor het weekend.

Helaas gaat Sandra (dolfijntrainster) terug naar Nederland en neemt afscheid. Dat is buitengewoon jammer want Stijn kon het goed met haar vinden. Het is nog niet bekend wie haar gaat opvolgen de tweede week.

Lisa nog gezien?
Eh nee, Lisa die gaat vandaag niet naar de siblinggroep maar neemt een dagje rust. Ze is op het strand toch wel stevig verbrand en die blijft uit de zon en neemt de rust. Verstandig!

Een prima therapiedagje!

Een prima therapiedagje vandaag. Er is hard gewerkt aan de diverse doelen. Markus en Emma waren tevreden zo bleek bij de evaluatie na afloop. 

Op het water worden oefeningen steeds gevarieerd maar ook afgewisseld met ontspanning. Stijn's ontspanning is goed te zien op bijgaande foto. 

Tijdens de therapie wordt steeds meer van Stijn gevraagd. Ook dingen die hij niet zo leuk vindt of moeilijk zoals moeten kiezen. Dat is vermoeiend en de uitwerking kwam 's middags.

Lisa is de hele middag aan het strand geweest met de kinderen van het sibling groepje. Ze hebben zich prima vermaakt. We gingen ons zelfs afvragen waar ze uithing. Helaas is ze nogal vervelend door de zon verbrand. Dat wordt een moeilijke dag morgen ...