IJsje nr. ...

De temperaturen op Curaçao zijn voor ons ongewoon en extreem. Bijna continu rond de 30 graden met een luchtvochtigheid van gemiddeld 80%. Totdat we er aan gewend zijn helpt er maar een paar dingen:

- veel drinken (frisdrank, water)

- zwemmen in het zwembad op het resort

- naar het strand voor de zeewind

- en natuurlijk ijsjes!

Het hoeveelste ijsje dit van Stijn was?

Van alles wat - bijna weekend!

De laatste dag van de eerste therapieweek met van alles wat. 

Workshop prikkelverwerking
Hans begint 's ochtends met een workshop bij het therapiecentrum over prikkelverwerking (sensorische informatieverwerking). In tweetallen (Hans & Suzanne) wordt ervaren hoe het is om een afwijkende / verstoorde prikkelverwerking te hebben. Er zijn diverse systemen van prikkelverwerking en vaak zijn die bij kinderen met een beperking verstoord. 

Onder leiding van een therapeute/logopediste zijn acht verschillende oefeningen gedaan om (een verstoorde) prikkelverwerking te demonstreren. Bijvoorbeeld geblinddoekt worden en dan door een parcours geleid worden door iemand anders. Of proberen een niet zo'n moeilijke som te maken als je een hoofdtelefoon op hebt met keiharde bouwgeluiden.

Een leerzaam uur wat vooral ook weer begrip kweekt voor de moeilijkheden die Stijn kan hebben bij het uitvoeren van taken.

En hoe ging Stijn's therapie vandaag?

Er is duidelijk interactie te zien tussen Sandra (dolfijntrainster), Emma (assistente), Markus (therapeut) en Stijn. Markus is zeer tevreden vandaag - Stijn heeft zijn best gedaan en wat meer laten zien. Het is tijd voor het weekend.

Helaas gaat Sandra (dolfijntrainster) terug naar Nederland en neemt afscheid. Dat is buitengewoon jammer want Stijn kon het goed met haar vinden. Het is nog niet bekend wie haar gaat opvolgen de tweede week.

Lisa nog gezien?
Eh nee, Lisa die gaat vandaag niet naar de siblinggroep maar neemt een dagje rust. Ze is op het strand toch wel stevig verbrand en die blijft uit de zon en neemt de rust. Verstandig!

Een prima therapiedagje!

Een prima therapiedagje vandaag. Er is hard gewerkt aan de diverse doelen. Markus en Emma waren tevreden zo bleek bij de evaluatie na afloop. 

Op het water worden oefeningen steeds gevarieerd maar ook afgewisseld met ontspanning. Stijn's ontspanning is goed te zien op bijgaande foto. 

Tijdens de therapie wordt steeds meer van Stijn gevraagd. Ook dingen die hij niet zo leuk vindt of moeilijk zoals moeten kiezen. Dat is vermoeiend en de uitwerking kwam 's middags.

Lisa is de hele middag aan het strand geweest met de kinderen van het sibling groepje. Ze hebben zich prima vermaakt. We gingen ons zelfs afvragen waar ze uithing. Helaas is ze nogal vervelend door de zon verbrand. Dat wordt een moeilijke dag morgen ...

Eric's ATV-Adventures - quadtours

Vanuit onze veranda kijken we uit op het bedrijf van Eric's ATV-adventures. Daar organiseren ze o.a. toertochten op quads. Elke dag zijn er groepen van toeristen die een tocht gaan maken over het eiland.

Wij krijgen het hele schouwspel elke keer mee en dat enkele keren per dag.

Vooraf worden de quads één voor één schoon gespoten want ze worden nogal vies. De quads worden vervolgens klaargezet. De deelnemers komen aan en ze krijgen een helm en een korte Caribische instructie. 

Ze staan er klaar voor!

De groep krijgt een korte instructie.

Eén voor één rijden ze weg. 

Eén voor één komen ze terug. 

Oefenen op het strand bij Hemingway + Dockday

De therapie begint meestal bij het CDTC in de oefenruimtes. Vandaag dient Stijn al vooraf de wetsuit aan te hebben en wordt er gestart op het strand bij restaurant Hemingway. 

Allerlei oefeningen worden op en rond het water gedaan. Aan meerdere doelen wordt er tegelijkertijd gewerkt. Focussen, balans houden, keuzes maken, duidelijk en liefst in zinnen praten. Nee, dit is geen stranduitje maar werken! Kijk maar eens naar de foto's.

Lisa mag vandaag kijken en helpen vanaf het dock. Dolfijntrainster Sandra legt uit hoe de dolfijnen aangestuurd worden. 

Stijn & Markus gaan gewoon door met de oefeningen en de therapie (oefeningen voor focus, concentratie, cognitieve training - kruislings hand aanraken).

Markus ziet iets tijdens het rondje met de dolfijnen en wijst Stijn erop. We kijken omhoog en zien wat hij bedoelt - een prachtige halo.

Aan het einde van de therapiedag nog een leuke foto van Stijn met de dolfijn. 

Te leuk om niet te publiceren.

Het is koningsdag en we hadden het plan om dat mee te maken in Willemstad. Ze zijn er hier nogal gek mee dus daar hadden we ons wel op verheugd. Het was echter te warm en we moesten daarvoor ook nog vervoer gaan regelen. We zijn dus niet geweest - jammer. (Achteraf blijkt dat het in Willemstad ongelooflijk druk was. Dat was sowieso niet zo handig geweest.)

Eten bij zonsondergang ...

Op de mooiste plek in de buurt van het therapiecentrum en aan het strand ligt restaurant Olas y Copas (letterlijk vertaald Golven en Kopjes). 

Althans dat vinden wij. Het is er heerlijk rustig en je kijkt er naar de overkant met alle cafés en restaurants waaronder het bekende Hemingway.

Genietend van een heerlijke zeebries, koele drankjes en prima eten. Ach, wat wil je nog meer? 

Oordeel zelf maar aan de hand van het filmpje.

Tijd voor ontmoeting - kennismakingsborrel

Elke dinsdag van de eerste therapieweek is er bij de picknicktafels van het therapiecentrum een borrel van 17:30 tot 18:30 uur. 

Een mooie gelegenheid om de medewerkers van het therapiecentrum én de gezinnen te ontmoeten die in dezelfde periode therapie volgen.

Er zijn in deze periode vijf gezinnen die via stichting Tess therapie volgen dus contacten zijn snel gelegd. Ook maken we kennis met de vrienden van Marije en Jona die meegereisd zijn (Arjo en Suzanne).

Na ruim een uur is het afgelopen. Jammer, want we hadden wel wat verder willen kletsen met een aantal mensen. 

Oh ja, we zouden nog vertellen hoe Lisa het vergaan was op de eerste dag van het Sibling programma (7:30 - 10:00 uur. Nou dat was wel een succes. Dat vroege opstaan viel niet mee maar werd ruimschoots gecompenseerd door de leuke groep. 

De groep heeft intussen al telefoonnummers uitgewisseld en heeft contact via Instagram. 's Middags zijn ze meteen op een privéstrand bij Ocean Resort urenlang op het strand gaan zwemmen, snorkelen, niets doen. Rond 17.30 uur kwam Lisa weer terug in de vakantiebungalow. Aanstaande donderdag gaat ze beslist weer naar het Sibling programma en/of het strand.

Zomaar wat foto’s en filmpjes van de tweede therapiedag

"Eén beeld zegt meer dan duizend woorden" ... vandaag in de blog enkele filmpjes en foto's van de tweede therapiedag.

Een blik van verstandhouding.

Op het gemak een ontspannen rondje zwemmen.

Lekker liggen op het water - de dolfijn duwt ons wel.

En nog zo'n ontspannen rondje.

Het dreamteam?

Wat gaan we met de dolfijnen doen? Kies maar!

Dansen maar!

De bal wordt terug gebracht.

Tongzwabberen maar.

Toch wel groot zo'n dolfijn!

Handen & vinnen schudden met Bonnie.

Opruimen maar en tot morgen!

De eerste therapiedag - wie zitten er in het team?

Vandaag begint de dolfijnondersteunde therapie. We ontmoeten de therapeuten Markus (fysiotherapeut) en Emma (assistent / ergotherapeut). En we maken kennis met Floor en Meike van het Sibling programma (animatieprogramma voor de broertjes en zusjes).

Aan alles merken we dat Markus een ervaren therapeut is. Hij heeft het dossier gelezen maar informeert tijdens de kennismaking bij Stijn en bij ons wat wij willen en verwachten.

Vanaf het eerste moment is er wel een klik met Markus. We verbazen ons voor de zoveelste keer hoe gemakkelijk Stijn met de situatie omgaat. Ook het deel op het water lijkt geen vier jaar geleden maar gisteren. Kijk zelf maar naar de foto en video. (Stijn had trouwens de mazzel dat hij meteen met twee dolfijnen mocht werken! Dat waren Bonnie en Chabelita.)

Lisa gaat met Floor en Meike bespreken wat zij wil. Niets moet en alles kan binnen de mogelijkheden. Ze gaat vanaf morgen aansluiten bij een andere groep met leeftijdsgenoten. Een klein dingetje is de aanvangstijd: 7:30 uur! Morgen meer hierover en of het gelukt is om zo vroeg op te staan!

Het is toch wel echt zondag?

We worden wakker van bouwwerkzaamheden en het is pas 6:30 uur. Vrachtwagens rijden af en aan om beton te storten. Dat gaat de hele dag zo door. Zijn ze vergeten dat het weekend is? Het is toch wel echt zondag? Ja, een blik op de telefoon leert dat het echt zondag is.

Er wordt aan de kuststrook veel bijgebouwd. Nieuwe hotels en appartementen worden uit de grond gestampt. Op de foto nieuwbouw van Kontiki Beach Resort (appartementen). Het toerisme groeit nu het weer kan. 

De eerder bestelde boodschappen raken op en we gaan met een speciale bus naar de supermarkt. Deze bus rijdt twee keer per dag voor de toeristen die op resorts verblijven naar Vreugdenhil Supermarkt. 

Bij de security van het park melden we dat we met zijn vieren mee willen met de bus. Bij het gebouw van de security wordt de vlag uitgestoken - zo is voor de chauffeur duidelijk dat er van ons resort mensen naar de supermarkt willen. Na een Caribische rit (gordels? nee, geen gordels / mondkapjes? nee, geen mondkapjes) komen we aan bij de supermarkt. Stijn heeft zin in boodschappen doen en met twee volle boodschappentassen worden we weer terug gebracht.

  

Terug op het park ontmoeten we onze buren. Een stel dat op Bonaire woont en vanuit daar hun recherchebedrijf runt. Als vakantietrip hebben ze een lang weekend Curaçao geboekt. Ze gaan nu weer terug.

Wij gaan eerst uitpuffen op onze veranda en dan zwemmen. In het zwembad van het resort is een Antilliaanse familie neergestreken die er een gezinsgebeuren van maakt. De gettoblaster met Caribische muziek is zeer aanwezig en zelfs een Shisha-waterpijp mocht niet ontbreken.

Morgen begint de dolfijnondersteunde therapie. We zijn erg benieuwd naar de therapeut en de assistente en wat het zal gaan brengen. Want dáárvoor zijn we tenslotte naar Curaçao gekomen.

Regen op Curaçao? Dan chillen maar!

Vanochtend worden we wakker met getik. Is dat de airco? Een druppende kraan? Of een vogel die op het dak zit? Nee hoor, het is de regen die van het dak afdrupt. Regen? Ja, regen! En niet zo'n beetje ook. Kijk en luister maar eens naar de video. Het heeft enkele uren geregend voordat het weer droog werd. Toen was het weer zonnig.

We zijn de hele dag aan het relaxen. Beetje puzzelen, lezen, zwemmen en werken aan de blog. En met de geleverde boodschappen kunnen we een tijdje vooruit en weer echte koffie drinken.

Stijn ziet er zo toch heel relaxed uit? Op de veranda met een drankje en chips.

Morgen gaan we met zijn allen naar de supermarkt. Dat is een soort uitje. Een boodschappenbus haalt toeristen op bij de diverse vakantieparken en brengt deze naar de supermarkt. Je krijgt dan een uur om de boodschappen te doen waarna je weer terug gebracht wordt.

Honger!

Op ons resort is er geen horeca aanwezig maar hebben we in de vakantiebungalow wel de mogelijkheid om te koken. Vanuit Nederland hadden we boodschappen willen bestellen en die alvast laten leveren in de vakantiebungalow. Dat bleek te veel gedoe en was niet gelukt. Op vrijdagochtend hadden we dus niets in huis en dus best wel honger. 

Nu is eten op Curaçao meer dan een eerste levensbehoefte en is er genoeg te krijgen. Lisa en Hans trekken erop uit en komen terug met belegde broodjes.

Via de webshop van Van den Tweel Supermarket (een voormalige Albert Heijn) een grote bestelling gedaan. Die gaat morgen - zaterdag - geleverd worden. Althans, voor zover het op voorraad en leverbaar is. Op zaterdagochtend wordt er namelijk gebeld met de mededeling dat een aantal producten van de bestelling niet aanwezig zijn. Er kan een aantal producten vervangen worden maar ook een aantal niet. Ach, wat maakt het uit; dit is Curaçao! 

De rest van de dag is er een van bijkomen van de reis en de jetlag; zwemmen maar vooral puzzelen is favoriet. Het door Hans gekochte puzzelboekje is een succes. Lisa raakt met het puzzelvirus besmet en kan er maar moeilijk mee stoppen.

’s Avonds gegeten in een Italiaans restaurant (La Bohème) – rustig gezeten en pasta’s gegeten. De vegetarische pasta valt erg in de smaak.

Het therapiecentrum heeft per mail laten weten wie de vaste therapeut wordt van Stijn. Ook is nu bekend wat de therapietijden worden. 

De therapeut is Markus Mesing geworden - een ervaren fysiotherapeut die al enkele jaren verbonden is aan het CDTC. Hij heeft zijn beroep (fysiotherapeut) met zijn hobby (de zee) kunnen combineren door dolfijnondersteunde therapie te gaan geven. Elke werkdag in de ochtend zal hij met Stijn gaan oefenen. We kijken er naar uit!

De heenreis (met shuttlebus, vliegtuig en taxibus)

Om 6:30 uur gaat de wekker en staan we op. Om 7:20 uur gaat de shuttlebus van het Van der Valk Hotel ons naar Schiphol brengen. Fijne service is dit! Om de bus te halen moest er nog een klein sprintje worden getrokken. De overnachtingskoffer moest ook nog in de auto gelegd worden. Net op tijd stapt Hans als laatste in. Ontbijten doen we later wel op Schiphol - daar hebben we tijd genoeg voor.

In de shuttlebus ontmoeten we Marije en Jona (vrienden) die ook naar Curaçao gaan voor de dolfijnondersteunde therapie. Zij hebben een fikse tegenvaller: voor hun vlucht wordt ’s ochtends al enkele uren vertraging gemeld door Tui. Balen!

De rit naar Schiphol is maar kort. We zijn mooi op tijd en dat is maar goed ook – achter ons ontstaat een lange rij om in te checken! Het inchecken, de bagage-afhandeling en de paspoortcontrole levert geen problemen op. Wel worden de flesjes Trileptal (medicijnen) aan een nader onderzoek onderworpen.

En wat doe je dan als je nog twee uur moet wachten totdat het vliegtuig opstijgt? Dan ga je op het gemak ontbijten en shoppen. Natuurlijk scoort Lisa weer een Engelstalig boek in de eerste de beste boekwinkel. Wij slaan wat tijdschriften en een puzzelboekje in.

De vliegreis is verder prima verlopen. Voordat we opstegen werd het paspoort van Hans nog een keer in het vliegtuig zelf dubbel gecheckt. Op tijd zijn we opgestegen (10:55 uur) en er waren geen problemen onderweg - het was een rustige vlucht zonder veel turbulentie. Maar het blijft een lange zit (9 uur vliegtijd). Onderweg hebben we veel profijt gehad van de hoofdtelefoon met noise reduction. Die filtert veel bijgeluiden weg zoals de vliegtuigmotoren.

Achteraf gezien hebben we erg geluk gehad dat we op donderdag zijn vertrokken. Op vrijdag was het harstikke druk op Schiphol en breekt er een wilde staking uit van het grondpersoneel. De situatie is zelfs zo erg dat Schiphol reizigers afraadt om naar Schiphol te komen. Vertragingen tot 9 uur en tientallen vluchten geannuleerd! Daar moet je toch niet aan denken ...

Op tijd landen we veilig op Hato (14:40 uur lokale tijd) en gaan we door de diverse controles heen. Dat controleren gaat wat minder soepel dan op Schiphol. Een medewerker van de luchthaven vond het maar irritant dat de documenten digitaal op de telefoon stonden en niet waren afgedrukt. Dat duurde dus eventjes.

Vanaf het vliegveld is het een half uur rijden naar onze verblijfplaats Bon Bini Seaside Resort. We herkennen op de route allerlei plaatsen en gebouwen (kerkhof) van de vorige ritten. Aangekomen op Bon Bini Seaside Resort ploffen we neer in onze vrijstaande bungalow. 's Avonds hebben we nog snel avondmaaltijd genuttigd aan het strand. Na 20 uur in touw te zijn geweest zijn we afgebrand. Hoog tijd om te gaan (uit)slapen. 

De laatste dag in Nederland

Vandaag gaat de reis echt beginnen. De kinderen zijn nog naar school en naar een clubje in Dongen. Dat komt Sonja en Hans goed uit want er moet nog gewerkt worden maar ook ingepakt, opgeruimd en wat allemaal nog meer.

Als Stijn en Lisa terug thuis zijn is het meeste gedaan. Na het warme eten de koffers dicht gedrukt en gecontroleerd of de belangrijkste spullen mee zijn (paspoort, bankpas, creditcard, vliegtickets, medicijnen, etc.). De auto wordt ingeladen met vier zware koffers en vier stuks handbagage. Het past maar net. We vragen ons af of de koffers niet te zwaar zijn...

Een beetje tot onze verbazing rijden we om 19.00 uur weg uit Udenhout - precies volgens planning. We komen om 20.30 uur aan bij Hotel Van der Valk Schiphol. Daar blijven we één nachtje slapen en mag de auto blijven staan totdat we weer terugkomen. We zijn snel gaan slapen. Het wordt een korte nacht en morgen een drukke – lange – dag.

             

Dank je wel & dankbaar (2)

Voor de derde keer mogen we naar Curaçao om daar dolfijnondersteunde therapie te volgen bij het CDTC. De vorige keer dat we dat gedaan hebben was in mei/juni 2018. En daarvoor zijn we in oktober 2013 geweest.

Beide reizen hebben een enorme indruk gemaakt; de reis, het verblijf, het land, de therapie en de dolfijnen. Maar het heeft ook resultaten opgeleverd. Stijn heeft echt een verbetering laten zien in de communicatie (2013) en de zelfstandigheid (2018).

Helaas konden we in mei 2021 niet gaan vanwege het Coronavirus dat de wereld in zijn greep hield. Lang is het onzeker geweest wanneer we wél zouden kunnen gaan. Gelukkig is het Coronavirus steeds meer onder controle en konden we in december 2021 besluiten om er echt voor te gaan. De vliegreis en het verblijf waren snel geboekt en de Coronaversoepelingen maakten ons ook geruster dat we veilig konden gaan. Want dat we nog een keer wilden gaan dat was wel duidelijk.

We zijn dankbaar dat we deze reis mogen maken en dat we deze therapie kunnen laten volgen door Stijn en door ons als gezin. Dank je wel aan stichting Tess die dit financieel (mede) mogelijk maakt. Maar ook dank je wel aan iedereen - familie, vrienden, buren, kennissen, collega's - die in de voorbereiding en tijdens de reis zoveel belangstelling hebben getoond.

Van de reis, het verblijf en de therapie proberen we regelmatig verslag te doen via deze blog.