's Ochtends als we bij het therapiecentrum aankomen gaan we altijd buiten zitten op de bankjes. We worden dan opgehaald door de therapeut. Vandaag was er iemand extra bij; een Japanse psychologe van de universiteit van Shanghai. Zij is aan het afstuderen op een Japans project waarbij dolfijnen worden ingezet voor therapie en zij wilde graag meekijken hoe de therapie in Curaçao verloopt. Leuk zo'n belangstelling uit een andere kant van de wereld en misschien de volgende therapiereis naar Japan?
Terwijl Stijn therapie krijgt volgen Sonja en Lisa een workshop over dolfijnen. Deze wordt gegeven door Anouk, een van de dolfijntrainsters. Ze kan er heel veel en met passie over vertellen. Wist je bijvoorbeeld dat dolfijnen door je heen kunnen kijken zoals bij een echografie? Dat de voorouders van de dolfijn wolven zijn? En dat ze acht kilo vis per dag eten?
Er wordt bijzonder goed voor de therapiedolfijnen gezorgd. De vis die ze te eten krijgen is van uitstekende kwaliteit en wordt vanuit Canada ingevlogen. Vóór het voeren wordt de vis nog een keer gecontroleerd om er voor te zorgen dat er geen rotte vis bij zit. Dagelijks komt er een dierenarts kijken of de dolfijnen nog allemaal gezond zijn. Maandelijks wordt er bloed geprikt om te laten controleren. Om bloed prikken mogelijk te maken wordt de dolfijnen geleerd de staart op de schoot van een dolfijntrainster te leggen. En om de dieren te wegen wordt ze geleerd om op de weegschaal te gaan liggen. Handig hè?
Bij het CDTC hebben ze een aantal dolfijnen. Een vijftal wordt ingezet voor therapie, de andere zijn nog in opleiding. De therapiedolfijnen zijn Bonnie (28), Nubia (7), Chabelita (11), Kanoa (7) en Sami (5).
En de therapie van Stijn? Die ging weer prima (zie ook de andere post van vandaag). In de evaluatie met Mirte is teruggekeken naar de afgelopen dagen. We zijn tevreden en zij ook. De rest van de dag veel in het water gelegen voor de deur van ons vakantiehuis. Eerst Stijn en Lisa alleen daarna Hans en Sonja erbij. We maken kennis met een Belgisch Limburgs stel dat op huwelijksreis is. En daarna mogen we weer gaan eten bij Cabana. Ach, het is geen straf om hier te mogen zijn....
donderdag 31 mei 2018
Lachende & springende dolfijnen (therapiedag 4)
Stijn had geluk vandaag. Hij mocht het eerste halfuur met twee dolfijnen zwemmen! Op eigen initiatief heeft Stijn de dolfijnen laten zingen en spetteren. Hij kan dat zelf door middel van een handgebaar. Kijk zelf maar naar het filmpje.
Springende dolfijnen zijn prachtig om te zien. Ook als je zoals Stijn met de snorkel op onder water kunt kijken.
woensdag 30 mei 2018
Workshop Sensorische Integratie
Bij het CDTC worden regelmatig workshops gegeven waarvoor je je kunt opgeven. Vandaag deden Sonja en Hans mee met de workshop Sensorische Integratie Therapie (SIT). Het werd een privé-workshop want er waren geen andere Nederlandstalige gezinnen. Ricarda - hoofdtherapeut en fysiotherapeut binnen het CDTC - gaf de workshop.
SIT wordt heel veel ingezet bij de dolfijnondersteunde therapie. Uitgangspunt van kunnen leren en ontwikkelen is het goed kunnen samenwerken van de zintuigen en het verwerken van prikkels door die zintuigen. Zit er een stoornis op de prikkelverwerking dan zit dat het ontwikkelen en leren in de weg.
Door de dolfijnondersteunde therapie in het water met een fijne temperatuur, de aanraking met dolfijnenhuid die met niets anders te vergelijken is, wordt er een Fast Forward - knop ingedrukt die ontwikkelingen mogelijk maakt. Hoe het precies werkt weten ze bij het CDTC ook niet maar dat er bij vele kinderen een resultaat wordt bereikt is duidelijk.
Ricarda bedankt voor de enthousiaste en boeiende uitleg over Sensorische Integratie Therapie.
Bij Stijn wordt door Mirte ook SIT gebruikt. Bijvoorbeeld door het gebruik van een bal die maakt dat er een betere focus is op een taakje. Dan wel door het gebruik van een verzwaringsvest wat het lichaamsbesef stimuleert.
SIT wordt heel veel ingezet bij de dolfijnondersteunde therapie. Uitgangspunt van kunnen leren en ontwikkelen is het goed kunnen samenwerken van de zintuigen en het verwerken van prikkels door die zintuigen. Zit er een stoornis op de prikkelverwerking dan zit dat het ontwikkelen en leren in de weg.
Door de dolfijnondersteunde therapie in het water met een fijne temperatuur, de aanraking met dolfijnenhuid die met niets anders te vergelijken is, wordt er een Fast Forward - knop ingedrukt die ontwikkelingen mogelijk maakt. Hoe het precies werkt weten ze bij het CDTC ook niet maar dat er bij vele kinderen een resultaat wordt bereikt is duidelijk.
Ricarda bedankt voor de enthousiaste en boeiende uitleg over Sensorische Integratie Therapie.
Bij Stijn wordt door Mirte ook SIT gebruikt. Bijvoorbeeld door het gebruik van een bal die maakt dat er een betere focus is op een taakje. Dan wel door het gebruik van een verzwaringsvest wat het lichaamsbesef stimuleert.
Dock day Lisa en therapie (therapiedag 3)
Op de derde dag van de therapie is het dock day. Lisa mocht vandaag mee het dock op om naast Anouk - de dolfijntrainster - te zitten en te helpen bij de therapie. Lisa vond het erg leuk.
Stijn deed het weer prima. Vandaag liet hij zich voor het eerst voortduwen via zijn voet. Kijk maar naar het filmpje hoe relaxed hij er bij ligt.
Stijn deed het weer prima. Vandaag liet hij zich voor het eerst voortduwen via zijn voet. Kijk maar naar het filmpje hoe relaxed hij er bij ligt.
dinsdag 29 mei 2018
De therapie gaat verder ...(therapiedag 2)
De tweede therapiedag: de ontspanning van gisteren is vastgehouden. Stijn heeft er zin in en is weer heel erg relaxed in het water. Groeit het zelfvertrouwen?
Hieronder twee filmpjes van de therapie van vandaag. Het waait hier heel hard dus er is veel bijgeluid bij de beelden.
Hieronder twee filmpjes van de therapie van vandaag. Het waait hier heel hard dus er is veel bijgeluid bij de beelden.
's Ochtends hebben Sonja en Hans de workshop gedragsverandering gevolgd. Deze werd gegeven door een psychologe en was informatief.
Later in de middag was er een happy hour waarbij alle gezinnen die op dit moment therapie volgen, de therapeuten en de stagiaires aanwezig waren.
maandag 28 mei 2018
De therapie is begonnen (therapiedag 1)
Vandaag gaat het dan eindelijk beginnen: de dolfijnondersteunde therapie waarvoor we de lange reis hebben gemaakt. Bij aankomst bij het Curaçao Dolphin Therapy Centre (CDTC) voelt alles zo vertrouwd aan alsof het gisteren was dat we er waren.
We maken kennis met het team:
• Mirte de hoofdtherapeut - psychologe
• Allison de stagiaire - logopediste
• Anouk - dolfijntrainster
• Nubia - dolfijn
• Laura - pedagoge (broertjes- en zusjesprogramma)
• Charlotte - stagiaire (broertjes en zusjesprogramma)
Mirte heeft de toegestuurde documenten goed gelezen en heeft zelfs de blog doorgenomen. We nemen door waaraan gewerkt gaat worden. Daarna gaat ze samen met de rest en Stijn aan de slag.
Hij ligt zo ontspannen met de dolfijn en Mirte in het water. Het kan niet anders dan dat de zwemlessen bij Plonzz hier geweldig aan bijgedragen hebben (dank je wel Kirsten!)
We kijken terug op een eerste geslaagde therapiedag en verheugen ons op de tweede.
zondag 27 mei 2018
De therapiemap is er ... niet ... of toch?
Teruggekomen van het Cabana - ontbijt krijgen we een bericht van de stichting Tess dat de map van het therapiecentrum klaar ligt bij de receptie.
Stijn, Lisa en Hans gaan meteen de map ophalen. Maar de map is niet te vinden ... de map is zoek. De receptie zoekt alles af en in de groepsapp van de receptie wordt gevraagd of iemand de map gezien heeft - zonder resultaat. We druipen af maar worden door de receptie teruggeroepen: de map is toch gevonden (een gevalletje Caribisch archiveren).
De hoofdtherapeut van de therapie wordt Mirte - een ervaren psychologe die al een tijdje bij het therapiecentrum werkt. De dolfijn die gekoppeld is aan Stijn heet Nubia. De therapie start voor Stijn elke dag om 10.15 uur - een fijne tijd! We mogen niet mopperen met de indeling.
Op de laatste dag voordat de therapie begint genieten we nog even van het niks doen.
Stijn, Lisa en Hans gaan meteen de map ophalen. Maar de map is niet te vinden ... de map is zoek. De receptie zoekt alles af en in de groepsapp van de receptie wordt gevraagd of iemand de map gezien heeft - zonder resultaat. We druipen af maar worden door de receptie teruggeroepen: de map is toch gevonden (een gevalletje Caribisch archiveren).
De hoofdtherapeut van de therapie wordt Mirte - een ervaren psychologe die al een tijdje bij het therapiecentrum werkt. De dolfijn die gekoppeld is aan Stijn heet Nubia. De therapie start voor Stijn elke dag om 10.15 uur - een fijne tijd! We mogen niet mopperen met de indeling.
Op de laatste dag voordat de therapie begint genieten we nog even van het niks doen.
zaterdag 26 mei 2018
Lummeldag
De dag na onze aankomst in Curaçao wordt een lummeldag. We hebben allemaal goed - en best wel lang - geslapen. Door de jetlag waren we allemaal rond drie uur 's nachts wakker geworden maar daarna weer in slaap gevallen. Door het lange slapen begint de vermoeidheid van het reizen en de jetlag wat naar de achtergrond te raken.
Lisa heeft zich al weken verheugd op het ontbijt bij Cabana. (Eigenlijk heeft ze het daar al vijf jaar over.) Cabana is een grote strandtent en restaurant die op het strand ligt. Via een tussendeur kunnen we zo vanuit het resort naar Cabana lopen. Daar staat een uitgebreid ontbijtbuffet klaar. Met de blauwe zee en palmen op de achtergrond eten we ons ontbijt.
Stijn en Lisa gaan zwemmen in de grachten van het resort en vermaken zich prima. Sonja en Hans zitten tevreden op het terras toe te kijken. Later plonzen we ook het water in.
We verkennen de strandboulevard en hopen nog even bij het therapiecentrum binnen te kunnen kijken. Helaas, dat is al dicht. Dan maar een ijsje eten op een terras.
Morgen krijgen we van het therapiecentrum de map met gegevens over de therapie van Stijn. Wie is de hoofdtherapeut, welke dolfijn is er toegewezen, op welk tijdstip is de therapie, etc. - spannend!
Lisa heeft zich al weken verheugd op het ontbijt bij Cabana. (Eigenlijk heeft ze het daar al vijf jaar over.) Cabana is een grote strandtent en restaurant die op het strand ligt. Via een tussendeur kunnen we zo vanuit het resort naar Cabana lopen. Daar staat een uitgebreid ontbijtbuffet klaar. Met de blauwe zee en palmen op de achtergrond eten we ons ontbijt.
Stijn en Lisa gaan zwemmen in de grachten van het resort en vermaken zich prima. Sonja en Hans zitten tevreden op het terras toe te kijken. Later plonzen we ook het water in.
We verkennen de strandboulevard en hopen nog even bij het therapiecentrum binnen te kunnen kijken. Helaas, dat is al dicht. Dan maar een ijsje eten op een terras.
Morgen krijgen we van het therapiecentrum de map met gegevens over de therapie van Stijn. Wie is de hoofdtherapeut, welke dolfijn is er toegewezen, op welk tijdstip is de therapie, etc. - spannend!
vrijdag 25 mei 2018
De eerste indrukken van Curacao
Het is vijf jaar geleden dat we voor de eerste keer voor dolfijnondersteunde therapie in Curaçao waren maar de herinneringen komen snel en haarscherp terug als we vanaf het vliegveld naar Kontiki Beach Resort rijden. Zelfs de route vanaf het vliegveld naar Kontiki Beach Resort komt bekend voor.
Kontiki Beach Resort is nog steeds even mooi met zijn hardhouten huizen met rieten daken, zijn prachtige tropische tuin en de grachten met zeewater door het gehele resort heen.
In onze kamers is een kaartje van het resort te vinden waarop staat Welcome Back, ze weten nog dat we er eerder waren.
Curaçao voelt vertrouwd en prettig aan en de kinderen vermaken zich prima. Ze hebben de ligstoelen bij het huis ontdekt en rusten uit van de reis.
Vandaag is het de laatste dag van een ander kind dat via stichting Tess therapie heeft gevolgd (Luuk). We spreken af op het strand en luisteren naar hun enthousiaste verhalen. We hebben er nog meer zin in. We hadden het therapiecentrum al even willen bezoeken maar we mogen er vanwege de privacy van anderen (nog) niet in. Begrijpelijk maar wel jammer. Maandag begint de therapie, we moeten dus nog even wachten.
Kontiki Beach Resort is nog steeds even mooi met zijn hardhouten huizen met rieten daken, zijn prachtige tropische tuin en de grachten met zeewater door het gehele resort heen.
In onze kamers is een kaartje van het resort te vinden waarop staat Welcome Back, ze weten nog dat we er eerder waren.
Curaçao voelt vertrouwd en prettig aan en de kinderen vermaken zich prima. Ze hebben de ligstoelen bij het huis ontdekt en rusten uit van de reis.
Vandaag is het de laatste dag van een ander kind dat via stichting Tess therapie heeft gevolgd (Luuk). We spreken af op het strand en luisteren naar hun enthousiaste verhalen. We hebben er nog meer zin in. We hadden het therapiecentrum al even willen bezoeken maar we mogen er vanwege de privacy van anderen (nog) niet in. Begrijpelijk maar wel jammer. Maandag begint de therapie, we moeten dus nog even wachten.
De vliegreis en aankomst in Curaçao
Het is 4.30 uur en drie telefoons beginnen tegelijkertijd te rinkelen maar met verschillende ringtones: het is tijd om op te staan. Tijd om aan te kleden, op te ruimen en te zorgen dat we om 5.30 uur de shuttlebus halen om naar Schiphol te rijden. De shuttlebus is prima op tijd en we komen om 6.00 uur aan op Schiphol.
Inchecken hoeft niet meer en de boarding passes staan op de KLM app. Wat een gemak! De drop off van de koffers levert bij de laatste koffer een probleem op. We moeten naar de servicebalie voor de laatste koffer. Om 7.00 uur zijn we er klaar voor: we kunnen gaan ontbijten op Schiphol.
Het boarden gaat om 8.30 uur heel erg soepel en snel. Dat komt omdat het vliegtuig maar voor driekwart vol zit. We vertrekken precies op tijd om 9.10 uur en volgens de gezagvoerder gaan we er 8 uur en 35 minuten over doen. Dat is nog korter dan verwacht! We hadden op 9 uur gerekend.
Het is lekker rustig in het vliegtuig. We zitten vrij ver achterin en daar is nog veel plaats. Er zijn wel 10 lege rijen. Als we willen mogen we ook op een andere plaats zitten. Dat doen we maar niet.
De vlucht gaat voorspoedig. De weersomstandigheden zijn ideaal en we hebben geen last van turbulentie. De vlucht gaat nog sneller dan aangekondigd (8 uur en 20 minuten). De kinderen hebben het prima gedaan ook al blijft het een hele zit. Ze hebben zich goed vermaakt met KLM tv/films/muziek en een paar spelletjes.
Het vliegveld van Curaçao (HATO) is sinds de vorige keer verbouwd en vernieuwd. De vorige keer duurde de paspoortcontrole, kofferafhandeling en douaneaangifte heel erg lang. Dit keer waren we snel door alles heen. De taxichauffeur is op tijd en is een heerlijk rustige man. Hij gaat zijn taxibus halen ("het is een Toyota" zegt Stijn) en we stappen in. Stijn gaat alleen voorin en geniet van de rit naar Kontiki Beach Resort. Het is een fijne taxirit - heel anders dan de vorige keer toen het een soort "dodenrit" was. De taxichauffeur rijdt goed en reageert ook rustig op het hectische Caribische verkeersgedrag. We komen op Kontiki Beach Resort aan om 14.30 uur.
We worden ontvangen met een heerlijk koel drankje uit een grote noot. Het personeel van Kontiki Beach Resort is heel erg vriendelijk. De koffers worden naar onze kamers gebracht (1611 + 1612) en we krijgen uitleg.
Pfff.... we zijn er! We genieten van het prachtige Kontiki Beach Resort. Wat een mooi resort is het toch; de huizen, de tuin, de grachten met zeewater, ... dit voelt aan als een warm bad (logisch met 30 graden). Hier kunnen we het wel een paar weken uithouden.
Inchecken hoeft niet meer en de boarding passes staan op de KLM app. Wat een gemak! De drop off van de koffers levert bij de laatste koffer een probleem op. We moeten naar de servicebalie voor de laatste koffer. Om 7.00 uur zijn we er klaar voor: we kunnen gaan ontbijten op Schiphol.
Het boarden gaat om 8.30 uur heel erg soepel en snel. Dat komt omdat het vliegtuig maar voor driekwart vol zit. We vertrekken precies op tijd om 9.10 uur en volgens de gezagvoerder gaan we er 8 uur en 35 minuten over doen. Dat is nog korter dan verwacht! We hadden op 9 uur gerekend.
Het is lekker rustig in het vliegtuig. We zitten vrij ver achterin en daar is nog veel plaats. Er zijn wel 10 lege rijen. Als we willen mogen we ook op een andere plaats zitten. Dat doen we maar niet.
De vlucht gaat voorspoedig. De weersomstandigheden zijn ideaal en we hebben geen last van turbulentie. De vlucht gaat nog sneller dan aangekondigd (8 uur en 20 minuten). De kinderen hebben het prima gedaan ook al blijft het een hele zit. Ze hebben zich goed vermaakt met KLM tv/films/muziek en een paar spelletjes.
Het vliegveld van Curaçao (HATO) is sinds de vorige keer verbouwd en vernieuwd. De vorige keer duurde de paspoortcontrole, kofferafhandeling en douaneaangifte heel erg lang. Dit keer waren we snel door alles heen. De taxichauffeur is op tijd en is een heerlijk rustige man. Hij gaat zijn taxibus halen ("het is een Toyota" zegt Stijn) en we stappen in. Stijn gaat alleen voorin en geniet van de rit naar Kontiki Beach Resort. Het is een fijne taxirit - heel anders dan de vorige keer toen het een soort "dodenrit" was. De taxichauffeur rijdt goed en reageert ook rustig op het hectische Caribische verkeersgedrag. We komen op Kontiki Beach Resort aan om 14.30 uur.
Pfff.... we zijn er! We genieten van het prachtige Kontiki Beach Resort. Wat een mooi resort is het toch; de huizen, de tuin, de grachten met zeewater, ... dit voelt aan als een warm bad (logisch met 30 graden). Hier kunnen we het wel een paar weken uithouden.
donderdag 24 mei 2018
Dank je wel & dankbaar
Voor de tweede keer mogen we naar Curaçao om daar dolfijnondersteunde therapie te volgen bij het CDTC. De vorige keer dat we dat gedaan hebben was in 2013. Dat heeft toen een enorme indruk gemaakt; de reis, het verblijf, het land, de therapie, de dolfijnen. Maar het heeft ook resultaten opgeleverd. Stijn heeft echt een verbetering laten zien in de communicatie.
We zijn dankbaar dat we deze reis mogen maken en dat we deze therapie kunnen laten volgen door Stijn en door ons als gezin. Dank je wel aan stichting Tess die dit financieel mogelijk maakt. Maar ook dank je wel aan iedereen - familie, vrienden, buren, kennissen, collega's - die in de voorbereiding en tijdens de reis zoveel belangstelling hebben getoond.
We zijn dankbaar dat we deze reis mogen maken en dat we deze therapie kunnen laten volgen door Stijn en door ons als gezin. Dank je wel aan stichting Tess die dit financieel mogelijk maakt. Maar ook dank je wel aan iedereen - familie, vrienden, buren, kennissen, collega's - die in de voorbereiding en tijdens de reis zoveel belangstelling hebben getoond.
We zijn er weg van!
Eindelijk is het zover. We kunnen alle spullen die klaar liggen in de koffers gaan doen en aan de reis beginnen. Overdag moeten de kinderen nog naar school wat ons de mogelijkheid geeft om rustig(er) in te pakken. Drie koffers vol en drie stuks handbagage gaan er mee.
Als de kinderen uit school komen zijn wij er klaar voor. Alles is ingepakt, we hebben ingecheckt, de boarding passes zijn afgedrukt. Nog even eten thuis en dan gaan we naar ons overnachtingshotel in Hoofddorp.
Zonder (verkeers)problemen arriveren we om 19.00 uur bij het Van der Valk hotel in Hoofddorp. Om 22.00 uur gaan we slapen; we moeten morgen om 4.30 uur opstaan om de shuttlebus naar Schiphol te nemen.
Als de kinderen uit school komen zijn wij er klaar voor. Alles is ingepakt, we hebben ingecheckt, de boarding passes zijn afgedrukt. Nog even eten thuis en dan gaan we naar ons overnachtingshotel in Hoofddorp.
Zonder (verkeers)problemen arriveren we om 19.00 uur bij het Van der Valk hotel in Hoofddorp. Om 22.00 uur gaan we slapen; we moeten morgen om 4.30 uur opstaan om de shuttlebus naar Schiphol te nemen.
Abonneren op:
Posts (Atom)